Zabieranie ze sobą posiłków do pracy wydaje się najprostszym rozwiązaniem, ale wielu z nas nie lubi zawracać sobie tym głowy. Lunch oznacza dla nich skorzystanie z cateringu oferowanego przez firmę albo podejście do najbliższego baru i zamówienie hamburgera. Paradoksalnie najlepiej mają ci, którzy z racji zdrowotnych perturbacji muszą szykować sobie jedzenie sami: ich drugie śniadanie zawsze jest dobrze zbilansowanym posiłkiem o stuprocentowo pewnej zawartości. Jeśli od czasu do czasu pozwolą sobie na fast food – nic się nie stanie. Gorzej, jeśli nic nam nie dolega – a przynajmniej nie wiemy, iżby coś było nie tak – i pozwalamy sobie na nieustanne pochłanianie byle jakiego jedzenia w nadziei, że akurat na nas nie ma ono wpływu.
Owszem: hamburger z frytkami zabetonuje żołądek na jakiś czas, ale na pewno nie doda nam energii – przeciwnie: po skonsumowaniu takiej buły (i jeszcze popiciu jej napojem gazowanym) poczujemy się ciężcy, ospali, mało kreatywni. I ten ołów zalany do żołądka… Jeśli od dłuższego czasu jedziemy na niezdrowym żarciu, na pewno nam się nie upiecze: kwestia problemów zdrowotnych to kwestia czasu.
Jeżeli nie mamy możliwości skorzystania z dobrego cateringu albo lokalnej knajpki z sensownym jedzeniem, lepiej przynieść posiłek z domu. Lunch box to wynalazek, z którego warto skorzystać.
Wcale nie musicie doń ładować kanapek. O wiele przyjemniej będzie się jadło:
- naleśniki z sycącym nadzieniem (kasza, szpinak)
- tortille z warzywami i kurczakiem
- mix warzyw/owoców plus osobno zapakowany sos
- kaszotto/risotto z warzywami
- chrupkie pieczywo i pasta kanapkowa (ze słonecznika, ciecierzycy, fasoli)
- domowej roboty nuggetsy z sałatką
Pomysły można by mnożyć. Każdy ma jakieś ulubione danie piknikowe i nic nie stoi na przeszkodzie, by to, co sprawdzone w podróży sprawdzić również w biurze. Na pewno macie w pracy dostęp do lodówki czy kuchenki mikrofalowej – korzystajcie z nich. Lunch box często można wsadzić do mikrofali tak jak stoi, bez konieczności przekładania jedzenia do innych naczyń.
