Nie ma dobrze: żebyśmy nie wiem jak się starali, nie da się żyć bez stresu. Lekki stres pojawiający się od czasu do czasu nie jest niczym groźnym; ba, działa jak motywator i napędza nas do działania. Ale już stres silny, przewlekły jest dla nas zabójczy. Często w ogóle nie uświadamiamy sobie, że żyjemy jak na tykającej bombie i nasze dolegliwości somatyczne wynikają właśnie z nadmiernego stresu, a nie z problemów wiążących się z dysfunkcją konkretnych narządów w jamie brzusznej.
Żaba ukłuta szpilką
Ból brzucha to jeden z najczęściej występujących objawów stresu u osób w każdym wieku. Brzuch boli i zestresowanego przedszkolaka, i jego nie mniej spiętą mamę. Boli przepracowanego korporacyjnego wyjadacza i zabieganego lekarza. Nasz mózg brzuszny reaguje jak żaba ukłuta szpilką na każdą złą wiadomość, na jakiekolwiek zadanie, wyzwanie, na samą myśl o codziennych rzeczach do ogarnięcia. To nie jest slogan, że stres zabija – na dłuższą metę to jeden z tych czynników, które upośledzają działanie naszego układu immunologicznego i znacznie pogarszają komfort życia.
Wybiegać stres
Ból brzucha ze stresu to męcząca i kłopotliwa klasyka każdej osoby mającej w planach egzamin, daleki wyjazd czy zmianę pracy. Jedni przechodzą nad nim do porządku dziennego, inni ratują się lekami przeciwbólowo-rozkurczowymi. W sytuacji, kiedy rzeczywiście nie możemy egzaminu przełożyć ani odwołać lotu, dobrze mieć w zanadrzu sprawdzony lek, który rozkurczy mięśnie gładkie i pozwoli nam odetchnąć z ulgą. Dobrze jednak by było, gdybyśmy wypracowali jakąś własną metodę pomagającą doraźnie zmierzyć się ze stresem oraz przeciwdziałać jego kumulowaniu się w naszym ciele. Nie bez powodu mówi się, że stres dobrze jest wybiegać: nagromadzony w nadnerczach kortyzol „rozejdzie się” i poczujemy wyraźną ulgę, a myśli znów odzyskają jasność.
Walczyć ze stresem po prostu trzeba się nauczyć, a wypracowane metody skutecznie i systematycznie wprowadzać w życie. Tylko wtedy nie będziemy zdani na leki przeciwbólowe, które przecież nie są obojętna dla całego organizmu. Tylko wtedy przejmiemy władzę nad stresem.
